piątek, 29 listopada 2013

Recenzja książki "Wielki Marsz".


Tytuł: Wielki Marsz
Tytuł oryginału: The Long Walk
Seria: -
Autor: Stephen King (Richard Bachman)
Tłumaczenie: Paweł Korombel
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 264
Data wydania: 8 lipca 2008










"[...] nieważne, z kim spędzasz czas, na końcu jesteś sam"

Czy ktoś nie słyszał o Stephenie Kingu? Czy ktoś nie słyszał o słynnym mistrzu horrorów? Czy ktoś nie słyszał o jego sześćdziesięciu powieściach, z których ponad połowa została zekranizowana? Czy ktoś nie słyszał o Carrie, Miasteczku Salem bądź Lśnieniu? Czy ktoś nie słyszał o trzymających w napięciu, budzących grozę powieściach niekoronowanego króla horroru?
Nie. Wiem, że każdy słyszał o nich chociaż raz.
Stephen King to sześćdziesięciosześcioletni amerykański pisarz, którego książki przeszły do klasyki swojego gatunku. Każda z nich posiada w sobie niezwykłą moc, charakter i to coś, co potrafi zawładnąć duszą czytelnika - nie wypuścić, dopóki nie skończy on ostatniego zdania. Powieści Kiga są napisanymi niesamowitym stylem arcydziełami i prawdziwą gratką dla wielbicieli mrocznych, intrygujących historii.

"Każde zawody wydają się uczciwe, jeśli wszyscy zostali oszukani"

Zbliża się kolejny Wielki Marsz. Kolejnych stu chłopców zgłasza się po bogactwo i chwałę, sławę oraz uznanie. Muszą tylko pokonać wszystkich innych...
Zasady Wielkiego Marszu są proste.
Idź.
I tylko tyle. Nie możesz się zatrzymać. Nie możesz przerwać marszu. Jeśli tak się stanie, zginiesz. Jeden ze strażników, śledzących uważnie każdy twój ruch, zastrzeli cię. Zastrzeli cię, a głowa odłączy się od reszty ciała. Masz trzy upomnienia. Możesz je wykorzystać. Stanąć na kilka sekund. Ale uważaj. Po chwili może cię już nie być. Wystaczy, że zwolnisz, upadniesz, potkniesz się. Przegrasz tę przerażającą grę. "Jak mogę ją wygrać?", zapytasz. Masz iść. Czekać, aż inni się poddadzą. Masz iść. Meta będzie tam, gdzie padnie dziewięćdziesięciu dziewięciu innych, którzy idą. Ale nie zamierzają się zatrzymać.
Tu nie ma miejsca na uczucia, więzi, nawet zasady gry fair play. Jest tylko cierpienie, ból. Wszyscy patrzą, każdy obserwuje twoje ruchy, więc nie próbuj oszukiwać. Nie oszukuj, bo możesz stracić to, co ważne. Co najważniejsze.

"Oczywiście, bolało. Bolało wcześniej, w najgorszy, szarpiący sposób, kiedy już wiadomo, że zaraz cię nie będzie, a wszechświat będzie toczył się dalej, niewzruszony"

Rzadko, sięgając po książkę, mam wrażenie, że naprawdę nie wiem, co się w niej znajduje. Że to, co w niej znajdę, przejdzie moje najśmielsze oczekiwania. Że to, co w niej znajdę, mnie odmieni. Sprawi, bym inaczej spojrzała na świat, zauważyła tajemnice, skryte za osłoną zwykłej codzienności. Sprawi, bym odłożyła na bok problemy, zgasiła światło, utonęła w mroku i pozostała w ciemności, wraz z myślami i emocjami. Rzadko jaka książka mnie oszałamia, sprawia, że nie mogę jej porzucić, oderwać się od tamtego świata, wyłączając z własnego. Że po jej przeczytaniu nie mogę się poruszyć - po prostu patrzę w nicość, próbując okiełznać emocje.

Wielki Marsz to niewątpliwie niesamowita opowieść o ludzkim zimnie, bezwględności i okrucieństwie. O walce człowieka z otaczającym go światem, tak niewzruszonym nieustannym bólem. To historia o przyjaźni, samotności, więzi, którą nawiązuje się dopiero w obliczu największego zagrożenia, o człowieczeństwie, mylnym pojęciu słowa "zabawa" i śmierci, czekającej cierpliwie na każdego z nas. O tym, jak świat powoli się wali, a my nie robimy nic, by go ratować. Tak samo jak strażnicy, śledzący uważnie każde kroki uczestników Wielkiego Marszu, którzy nie zrobili nic, by pomóc umierającym chłopcom.

Wielki Marsz to książka obdarzona wyjątkowo barwnymi bohaterami. Bowiem są to postacie, z którymi dzielimy się własnymi obawami i lękami, dzielimy z nimi łzy i wszystkie uśmiechy. Gdy słabną, chcemy je podnieść, gdy giną - nie godzimy się z losem. Za wszelką cenę próbujemy uratować ukochanego bohatera, krzyczymy, próbujemy sięgnąć w głąb książki i wyrwać stamtąd ową postać. I wtedy okazuje się, że jest już za późno.

Drugie spotkanie z panem Kingiem wypadło niespodziewanie dobrze. Rzadko spotykam tak wciągające, trzymające w napięciu książki. Bo Wielki Marsz to lektura, której nie można odłożyć. Trzeba poznać tę historię do samego końca. W powieści często natkniemy się na wulgaryzmy, które dodają brutalności scenom. A sam styl Kinga jest świetny. Dzięki niemu ta książka ma charakter.
Wielki Marsz zmusza do wielu refleksji i poważnych przemyśleń. I uświadamia, że i my, czytelnicy, jesteśmy potworami, jak ludzie kibicujący uczestnikom. Lubimy patrzeć na czyiś ból. Bowiem kto, czytając tę książkę, nie stał za Garratym, Olsenem i McVriesem, ignorował ich cierpienie, bo nie mógł przestać patrzeć? Kogo ochodziły jedynie pytania: "Kto upadnie następny?", "Kto przetrwa?", "Kto zwycięży?"

Ocena: 9/10.

Recenzja bierze udział w wyzwaniu "Czytam fantastykę".

22 komentarze:

  1. Czytałam ją wiosną, tego roku. Pamiętam, że jechałam pociągiem o 5 rano, wracałam z imprezy i w pewnym momencie spojrzałam przez okno na wschód słońca i stwierdziłam, że jest cudowny i dobrze, że mogę patrzeć na niego siedząc w pociągowym fotelu ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Niedługo przeczytam :) Bardzo mnie zachęciłaś.

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytałam i pokochałam ;)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  4. Kocham, uwielbiam i ubóstwiam "Wieli marsz"! Jedna z najlepszych książek Kinga. :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Czytalam, zrobiła na mnie duże wrażenie, jak do tej pory jedna lepszych Kinga jaką przeczytałam :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. Zainteresowała mnie. Koniecznie muszę przeczytać :3

    OdpowiedzUsuń
  7. Tej akurat książki Kinga jeszcze nie czytałam, ale swego czasu, kiedy jeszcze odwiedzałam bibliotekę miejską, widziałam tą powieść na półce. Jakoś jednak wybierałam inne książki mistrza. Teraz czytam, że to jednak był mały błąd, który postaram się w jak najszybszym czasie naprawić ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Myślę, że się kiedyś skuszę na tę książkę.

    OdpowiedzUsuń
  9. King napisałam niesamowicie wiele ksiażek, przyznam się, że o tej nawet nie słyszałam. Kiedyś jednak zabiorę się, za jakoś jego powieść. ;)

    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  10. Lubię książki autorstwa Stephena Kinga. Dawno nie czytałam żadnego jego dzieła, a ta książka czeka na mojej półce już od dłuższego czasu :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Ale mi narobiłaś ochoty na tę książkę, muszę koniecznie przeczytać! :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Podobają mi się cytaty, jednak to zupełnie książka nie dla mnie. Do Kinga przekonywałam się kilka razy, ale nigdy nie skończyłam czytać jego książek... Zupełnie do mnie nie trafia :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Ano słyszałam o tym Panu, nawet oglądałam kilka ekranizacji jego książek, ale ich samych nie czytałam. Nie mogę przebrnąć przez nie.

    OdpowiedzUsuń
  14. King to marka sama w sobie :) Tej książki jeszcze nie czytałam, ale oczywiście mam ją w planach.

    OdpowiedzUsuń
  15. Twórczość Kinga wciąż przede mną:)

    OdpowiedzUsuń
  16. Muszę w kńcu się przemóc i przeczytać jakieś dzieło King'a :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Nie czytałam jeszcze nic Kinga.

    OdpowiedzUsuń
  18. Jakoś nie ciągnie mnie do dzieł tego autora, ale kiedyś trzeba będzie czegoś spróbować :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Cóż.. mój chrzestny dysponuje prawie każdą książką Kinga. Będę musiała u niego poszperać i za tą. :D
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  20. Uwielbiam! Czytałam jakieś 10 lat wstecz, a emocje pamiętam do dziś!

    OdpowiedzUsuń
  21. Z Kingiem dopiero zaczynam swoją historię, ale już uważam to za jeden z lepszych wyborów w moim życiu.

    OdpowiedzUsuń
  22. Tak czułam, że tą książkę warto przeczytać - mam już ją w formie ebooka i nawet przeczytałam parę stron, a teraz czeka cierpliwie na swoją kolej. :)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję Wam za wszystkie komentarze! Każdy z nich jest dla mnie niesamowicie ważny, podnosi mnie na duchu i motywuje do dalszej pracy :)

Byłabym bardzo wdzięczna, gdybyście nie zostawiali mi spamu i nie wyzywali nikogo. Jeśli zauważycie błąd - piszcie śmiało! Nie bójcie się krytykować - wszystkie uwagi przyjmuję i czerpię z nich naukę.